Corpus Fontium Iuris/Σύνταγμα της Ελλάδος (1844)

Από Αρχειοπαίδεια
Παραπέμψτε στην παρούσα σελίδα: Ιάσων Κουτούφαρης-Μαλανδρίνος (επιμ.), «Corpus Fontium Iuris/Σύνταγμα της Ελλάδος (1844)», Archiopedia / Αρχειοπαίδεια (Ιανουάριος 2024), σελ. 270 (αναθεώρηση υπ’ αριθμ. -), ISSN 2732-6012. DOI: Δεν έχει αποδοθεί ακόμη.

Σημειώνεται ότι μέχρι την απόδοση του DOI το κείμενο υπόκειται σε διαρκείς βελτιώσεις. Ελέγχοντας τον αριθμό της αναθεώρησης μπορείτε να εξακριβώσετε εάν διαβάζετε διαφορετικές εκδοχές της παρούσας σελίδας.


ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


Ἐν Ὀνόματι τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος

Περὶ Θρησκείας

Ἄρθρον 1

Ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία εἰς τὴν Ἑλλάδα εἶνε ἡ τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πᾶσα δὲ ἄλλη γνωστὴ θρησκεία εἶνε ἀνεκτὴ καὶ τὰ τῆς λατρείας αὐτῆς τελοῦνται ἀκωλύτως ὑπὸ τὴν προστασίαν τῶν Νόμων, ἀπαγορευομένου τοῦ προσηλυτισμοῦ καὶ πάσης ἄλλης ἐπεμβάσεως κατὰ τῆς ἐπικρατούσης θρησκείας.

Ἄρθρον 2

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, κεφαλὴν γνωρίζουσα τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν ὑπάρχει ἀναποσπάστως ἡνωμένη δογματικῶς μετὰ τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης καὶ πάσης ἄλλης ὁμοδόξου τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τηροῦσα ἀπαραλλάκτως ὡς ἐκεῖναι τούς τε ἱερούς, ἀποστολικοὺς καὶ συνοδικοὺς κανόνας καὶ τὰς ἱερὰς παραδόσεις, εἶνε δὲ αὐτοκέφαλος ἐνεργοῦσα, ἀνεξαρτήτως πάσης ἄλλης ἐκκλησίας, τὰ κυριαρχικὰ αὐτῆς δικαιώματα, καὶ διοικεῖται ὑπὸ Ἱερᾶς Συνόδου Ἀρχιερέων.

Περὶ τοῦ δημοσίου δικαίου τῶν Ἑλλήνων

Ἄρθρον 3

[1.] Οἱ Ἕλληνες εἶνε ἴσοι ἐνώπιον τοῦ Νόμου καὶ συνεισφέρουσιν ἀδιακρίτως εἰς τὰ δημόσια βάρη, ἀναλόγως τῆς περιουσίας των· μόνοι δὲ οἱ πολῖται Ἕλληνες εἶνε δεκτοὶ εἰς ὅλα τὰ δημόσια ἐπαγγέλματα.
[2.] Πολῖται εἶναι ὅσοι ἀπέκτησαν ἢ ἀποκτήσωσι τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ πολίτου κατὰ τοὺς Νόμους τοῦ Κράτους.

Ἄρθρον 4

Ἡ προσωπικὴ ἐλευθερία εἶναι ἀπαραβίαστος· οὐδεὶς καταδιώκεται, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, ἢ ἄλλως πως περιορίζεται, εἰμὴ ὁπόταν καὶ ὅπως ὁ Νόμος ὁρίζῃ.

Ἄρθρον 5

Ἐκτὸς τῆς περιπτώσεως τοῦ αὐτοφώρου ἐγκλήματος οὐδεὶς συλλαμβάνεται, οὐδὲ φυλακίζεται, εἰμὴ δι’ αἰτιολογημένου δικαστικοῦ ἐντάλματος, τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ κοινοποιηθῇ κατὰ τὴν στιγμὴν τῆς συλλήψεως ἢ προφυλακίσεως.

Ἄρθρον 6

Ποινὴ δὲν ἐπιβάλλεται ἄνευ Νόμου, ὁρίζοντος προηγουμένως αὐτήν.

Ἄρθρον 7

Ἕκαστος, ἢ καὶ πολλοὶ ὁμοῦ ἔχουσι τὸ δικαίωμα νὰ ἀναφέρωνται ἐγγράφως εἰς τὰς Ἀρχάς, τηροῦντες τοὺς Νόμους τοῦ Κράτους.

Ἄρθρον 8

Ἡ κατοικία ἑκάστου εἶναι ἄσυλος· οὐδεμία κατ’ οἶκον ἔρευνα ἐνεργεῖται, εἰμὴ ὅταν καὶ ὅπως ὁ νόμος διατάσσῃ.

Ἄρθρον 9

Ἐν Ἑλλάδι οὔτε πωλεῖται οὔτε ἀγοράζεται ἄνθρωπος. Ἀργυρώνητος ἢ δοῦλος παντὸς γένους καὶ πάσης θρησκείας εἶναι ἐλεύθερος, ἅμα πατήσῃ ἐπὶ ἑλληνικοῦ ἐδάφους.

Ἄρθρον 10

[1.] Πᾶς τις δύναται νὰ δημοσιεύῃ προφορικῶς τε, ἐγγράφως καὶ διὰ τοῦ τύπου τοὺς στοχασμούς του, τηρῶν τοὺς νόμους τοῦ Κράτους.
[2.] Ὁ τύπος εἶναι ἐλεύθερος καὶ λογοκρισία δὲν ἐπιτρέπεται.
[3.] Οἱ ὑπεύθυνοι συντάκται, ἐκδόται καὶ τυπογράφοι ἐφημερίδων δὲν ὑποχρεοῦνται εἰς οὐδεμίαν χρηματικὴν προκαταβολὴν λόγῳ ἐγγυήσεως.
[4.] Οἱ ἐκδόται ἐφημερίδων θέλουν εἶσθαι πολῖται Ἕλληνες.

Ἄρθρον 11

[1.] Ἡ ἀνωτέρα ἐκπαίδευσις ἐνεργεῖται δαπάνῃ τοῦ Κράτους· εἰς δὲ τὴν δημοτικὴν συντρέχει καὶ τὸ Κράτος κατὰ τὸ μέτρον τῆς ἀνάγκης τῶν δήμων.
[2.] Ἕκαστος ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ συσταίνῃ ἐκπαιδευτικὰ καταστήματα, συμμορφούμενος μὲ τοὺς Νόμους τοῦ Κράτους.

Ἄρθρον 12

Οὐδεὶς στερεῖται τῆς ἰδιοκτησίας του εἰμὴ διὰ δημόσιον ἀνάγκην, προσηκόντως ἀποδεδειγμένην, ὅταν καὶ ὅπως ὁ νόμος διατάσσῃ, πάντοτε δὲ προηγουμένης ἀποζημιώσεως.

Ἄρθρον 13

Αἰ βάσανοι καὶ ἡ γενικὴ δήμευσις ἀπαγορεύονται.

Ἄρθρον 14

Τὸ ἀπόρρητον τῶν ἐπιστολῶν εἶνε ἀπαραβίαστον.

Περὶ συντάξεως τῆς Πολιτείας

Ἄρθρον 15

Ἄρθρον 16

Ἄρθρον 17

Ἄρθρον 18

Ἄρθρον 19

Ἄρθρον 20

Ἄρθρον 21

Περὶ τοῦ Βασιλέως

Ἄρθρον 22

Ἄρθρον 23

Ἄρθρον 24

Ἄρθρον 25

Ἄρθρον 26

Ἄρθρον 27

Ἄρθρον 28

Ἄρθρον 29

Ἄρθρον 30

Ἄρθρον 31

Ἄρθρον 32

Ἄρθρον 33

Ἄρθρον 34

Ἄρθρον 35

Ἄρθρον 36

Περὶ διαδοχῆς καὶ Ἀντιβασιλείας

Ἄρθρον 37

Ἄρθρον 38

Ἄρθρον 39

Ἄρθρον 40

Ἄρθρον 41

Ἄρθρον 42

Ἄρθρον 43

Ἄρθρον 44

Ἄρθρον 45

Περὶ τῆς Βουλῆς καὶ τῆς Γερουσίας

Ἄρθρον 46

Ἄρθρον 47

Ἄρθρον 48

Ἄρθρον 49

Ἄρθρον 50

Ἄρθρον 51

Ἄρθρον 52

Ἄρθρον 53

Ἄρθρον 54

Ἄρθρον 55

Ἄρθρον 56

Ἄρθρον 57

Ἄρθρον 58

Περὶ τῆς Βουλῆς

Ἄρθρον 59

Ἄρθρον 60

Ἄρθρον 61

Ἄρθρον 62

Ἄρθρον 63

Ἄρθρον 64

Ἄρθρον 65

Ἄρθρον 66

Ἄρθρον 67

Ἄρθρον 68

Περὶ τῆς Γερουσίας

Ἄρθρον 69

Ἄρθρον 70

Ἄρθρον 71

Ἄρθρον 72

Ἄρθρον 73

Ἄρθρον 74

Ἄρθρον 75

Ἄρθρον 76

Ἄρθρον 77

Ἄρθρον 78

Ἄρθρον 79

Περὶ τῶν Ὑπουργῶν

Ἄρθρον 80

Ἄρθρον 81

Ἄρθρον 82

Ἄρθρον 83

Ἄρθρον 84

Ἄρθρον 85

Περὶ δικαστικῆς ἐξουσίας

Ἄρθρον 86

Ἄρθρον 87

Ἄρθρον 88

Ἄρθρον 89

Ἄρθρον 90

Ἄρθρον 91

Ἄρθρον 92

Ἄρθρον 93

Ἄρθρον 94

Ἄρθρον 95

Ἄρθρον 96

Γενικαὶ διατάξεις

Ἄρθρον 97

Ἄρθρον 98

Ἄρθρον 99

Ἄρθρον 100

Ἄρθρον 101

Ἄρθρον 102

Ἄρθρον 103

Εἰδικαὶ διατάξεις

Ἄρθρον 104

Ἄρθρον 105

Ἄρθρον 106

Ἄρθρον 107

Ἡ τήρησις τοῦ παρόντος Συντάγματος ἀφιεροῦται εἰς τὸν πατριωτισμὸν τῶν Ἑλλήνων.